طبيعت ايران زير چرخ آفرود بازان

خوشحالم كه منابع طبيعي دشت شقايق تصويب شده است. به منظور اجراي محروميت در حضور بخشدار و رئيس محيط زيست آمل ، همه جاده هاي دسترسي به دشت را كور كردند. همين كه صحنه را ديدم متعجب شدم. گفتم چرا جاده ها را با لودر مي بنديد و باعث تخريب آنها مي شويد؟ اين مقام محيط زيست گفت كه قدرت ما به افراد و بازيكنان هجومي نمي رسد. ما كاري كه مي كنيم انجام مي دهيم ، آنها حتي نرده ها را مي سازند. آنها همه راه ها را بستند. ساعت حدود سه بعد از ظهر بود كه ناگهان مرد لجبازي با جيب مقابل همه مسئولان ، سر خود را كمي بالاتر از ورودي هاي بسته ديد. او به سمت دشت شقايق حركت كرد و در يك مسير كوهستاني قديمي ناپديد شد. رفتار او مانند اراذل و اوباش بود كه گاهي اوقات در مقابل مردم و پليس تهديد مي كنند كه اگر كسي جرئت كند خود را نشان دهد! هرچه مسئولين فرياد مي زدند و سوت مي زدند ، جنايتكار بي خيال راه خود را ادامه مي داد. اين بندگان خدا نمي توانستند كاري انجام دهند زيرا راه را بسته بودند و نمي توانستند متجاوز را تعقيب كنند.

حيف است كه گروهي براي فرار از چشم پليس ، طبيعت ايران را با اتومبيل هاي گران قيمت فداي لذت خود كنند. رفتار سموم تب خوني بسيار خطرناك تر و مخرب تر از رفتار شكارچيان است. آنها گياهان را در اوايل بهار خرد مي كنند ، حيوانات را در طول راه مي كشند ، با شخم زدن خاك در حساس ترين اكوسيستم ها باروري را به حداقل مي رسانند و با ورود به مناطق بكر راه هاي جديدي را براي مناطق حساس باز مي كنند. ورود اتومبيل ها به اين مناطق آرامش حيات وحش را مختل مي كند و مشخص نيست كه چه تخلفات ديگري در همه مناطق رخ خواهد داد.

وسايل نقليه بيرون دو نوع اكوسيستم حساس را ترجيح مي دهند. يكي صحراي كويري و ديگري قله كوه كه گاهي با موتورسيكلت به ارتفاعاتي مانند توچال و الوند مي رسيد.

ريشه شيوع اين نوع گردشگري بينش ناموفق فرهنگي است كه سالها با محدود كردن سرگرمي جوانان در شهرها ، آنها را به ويلاهاي شمالي و اخيراً به آفرود منتقل كرده است. فعالان خارج از جاده به دو گروه تقسيم مي شوند: گروه اول رانندگان حرفه اي و افراد باهوشي هستند كه نياز جوانان و ثروتمندان را براي رفتن به مناطقي دور از چشم پليس و نيروي انتظامي و گرفتن مبالغ هنگفت از آنها درك مي كنند. مشتري ها ، بدون نياز به ويزا و به نظر مي رسد هزينه بالاي سفر به خارج از كشور آنها را به كشور ديگري مي برد. گروه دوم فرزندان افراد متمول ثروتمند هستند كه از همه اقشار در اين گروه يافت مي شوند. وجه مشترك اين دو گروه عدم مسئوليت در قبال زميني است كه سالها به دليل سو مديريت دارايي هايش غارت شده است. نتيجه آن غنايمي است كه خاك آن غبار آلود مي شود ، آب هدر مي رود و آنچه باقي مي ماند طبيعتي زخمي است كه با زباله آراسته شده است.

افروديت را نمي توان ناديده گرفت ، افروديت را بايد مديريت كرد. رانندگان محترمي هستند كه گاهي اوقات خدمات نجيبانه اي براي نجات كوهها و كمك به خاموش كردن آتش ارائه مي دهند. در اسرع وقت ، سازمان حفاظت از محيط زيست و سازمان جنگل ها و مراتع بايد با مكاتبه با پليس راهور جريمه هاي سنگيني را براي رانندگاني كه به مناطق غيرمجاز سفر مي كنند ، اعمال كنند. جريمه مي تواند از طريق گزارش هاي مستند عمومي توسط افراد معتمد و مسئولان منابع طبيعي و محيط زيست اعمال شود. علاوه بر جريمه هاي فوري ، براي جبران خسارت وارده به طبيعت ، لازم است سازمان هاي مسئول عاملان را به محاكمه كشانده باشند.

لازم است در هر استان منطقه اي براي تمرين ورزش هاي خارج از جاده ايجاد شود تا بازيكنان آفرود بتوانند در مناطقي كه با پرداخت هزينه پرداخت مي شوند ، تفريح ​​و تمرين كنند. انتخاب مناطق مجاز بايد براساس ارزيابي زيست محيطي انجام شود ، به طوري كه سايت انتخاب شده به درستي انتخاب شود و كمترين آسيب به جانوران و گياهان جهاني وارد شود. اميدوارم مقامات ذيصلاح اين مشكل را جدي بگيرند و قبل از اينكه به عنوان مشكل رانندگان از كنترل خارج شود ، براي آن راه حلي پيدا كنند.

* استاد زيست شناسي ، دانشگاه تهران