براي كسب تجربه فيلم مي‌سازم، نه كسب جايزه

ايمان صالحي در اين باره به مجله روز توضيح مي دهد: هشت سال پس از فيلم كوتاه داستاني “كشتن يك برادر بزرگتر” ، تصميم گرفتم فيلم “شيفت ترس” را بسازم و در سال 2009 ، در سه روز با همكاري همه عوامل فيلم فيلم ، بدون كمك او نمي توان اين كار را انجام داد ، روند تيراندازي در اصفهان به پايان رسيده است.

توضيح اينكه چرا او “ترس” را براي اين فيلم انتخاب كرده است توضيح دهيد: ديدن اينكه مادران در هر سني هميشه نگران فرزندشان هستند و از آسيب هايي كه ممكن است متحمل شوند و از زندگي روزمره ما مي ترسند كه ترس ما پايان نيابد و از يكي منتقل مي شوند موضوع به موضوع ديگري ، كه باعث شد من بخواهم در قالب يك فيلم به آن بپردازم.

“من نمي خواستم اين يك كاراكتر باشد يا فقط يك داستان باشد ، بنابراين روند ديگري را تعريف كردم و با كمك مليكا غلامي ، فيلمساز كه به من اعتماد به نفس داد تا بازي را انجام دهم ، توانستم” با ايده هاي من ، “او گفت. آن را به يك فيلم تبديل كنيد.

صالحي يادآوري مي كند: يافتن مكاني براي ساخت اين فيلم در اصفهان كار چندان سختي نبود و همانطور كه فضاي كودكي خود را در دهه هفتاد به خاطر مي آورم ، اين دوره از زمان را براي انتخاب موضوع و تجهيزات در نظر گرفتم.

توضيح دهيد كه چگونه موسسات از توليد فيلم كوتاه حمايت مي كنند: متأسفانه اكثر موسسات از فيلمساز براي دريافت جايزه حمايت مي كنند و يك فيلمساز كه سعي در برنده شدن جايزه دارد از مدل شخصي محروم است. من نتيجه اين كليشه را در 200 فيلمي كه فيلمبرداري كردم ديدم و فكر مي كنم اگر مي خواهيم كيارستمي و نادري را دوباره پرورش دهيم ، بايد ريسك محور باشيم ، نه پاداش محور ، مانند مركز رشد فكري آن زمان.

صالحي مي گويد ، “من فكر نمي كردم كه فيلم من در جشنواره فيلم كوتاه تهران مورد توجه قرار گيرد ، زيرا احساس مي كردم كه آنها بيشتر به مسائل اجتماعي علاقه مند هستند ، در حالي كه فيلم من پيشينه غيرواقعي داشت و البته وقتي كه جايزه ويژه و هيئت داوران ASIFA “ترس را تغيير مي دهد” من بسيار خوشحالم ، اما در عين حال فكر مي كنم كه كار خاصي انجام نداده ام و هنوز هم تجربه كسب مي كنم. در واقع ، من فكر كردم كه شما بايد به همه نگاه كنيد اين فيلم ها مثل فيلم اول هستند و اين باعث مي شود هر بار احساس ترس و خوشحالي كنم.

آصيفا دليل اعطاي مدال خود را به فيلم “ترس تغيير مي كند” تغيير مي دهد ، وي از نظر نوآوري موضوعي و خلاقيت در ارائه گفت: مدير در پاسخ به سوال مجله روز پاسخ مي دهد: من حدود چهار نسل از فيلم هاي كوتاه اصفهان را ديده ام – همه آنها افراد با استعدادي هستند ، اما من فكر نمي كنم ، يكي از مشكلات فعلي فيلمسازان ما اين است كه آنها مي خواهند بدانند چگونه يك فيلم خوب بسازند و بنابراين راه خود را پيدا نكنند.

ادامه دارد: در حال حاضر جاي فيلم كوتاه و بلند در كشور ما تغيير كرده است. عوامل مايل به همكاري رايگان با فيلمسازان هستند و يك فيلم كوتاه كه فرصت خوبي براي كسب تجربه است ، براي كارگرداني كه حوصله انجام آن را ندارد بسيار گران است. البته دوستان خوبي داشتم كه باعث شدند فيلمم را در بهترين شرايط و با كمترين هزينه بسازم اما آن را ديدم بسياري از افراد با استعداد به دليل اين شرايط مالي و ترس از اينكه فيلم هايشان فيلم مورد قبول فيلم كوتاه نباشد ، تمايلي به ساخت فيلم ندارند و اين بسيار ناراحت كننده است.

انتهاي پيام