توقعات يورويي، حقايق ريالي! – مجله روز

به گزارش مجله روز ، اين روزنامه دنياي اقتصاد وي نوشت: “هواداران فوتبال در سراسر جهان طي يك ماه گذشته شاهد مسابقات باشكوه يورو 2020 بوده اند.” جام اروپا كه به دليل شيوع ويروس كرون يك سال به تعويق افتاد ، توسط 12 كشور با حداكثر اندازه و جذابيت برگزار شد و اكنون يك قدم ديگر فاصله دارد. در اين دوره ، تقارن اين بازي ها با مسابقات فوتبال ايران ، شايد بيش از هر زمان ديگري ، نواقص جدي و بزرگ ما را يادآوري مي كند.

در واقع ، وقتي بازي هاي اروپا را تماشا مي كرديم ، “انتظارات از يورو” داشتيم ، اما وقتي به فوتبال ملي آمديم ، گويي با “حوادث ريال” روبرو بوديم. خداي ناكرده ، ما قصد نداريم فوتبال خود را بهانه كنيم يا كوچك جلوه دهيم. زيرا در حال حاضر ما باشگاهي داريم كه به آخرين فينال ليگ قهرمانان آسيا رسيده است يا تيم ملي ما در دو جام جهاني گذشته حضور داشته است ، اما هدف از سازماندهي چنين چيزي اين است كه اهالي فوتبال را زير و رو كنيم ببينيد چقدر همه چيز بهتر است باش و الان نباش

فاصله فني؟ كهكشان

كه از روز روشن تر است و نيازي به توضيحات زيادي ندارد. براي مقايسه ، كساني كه سه شنبه شب ابتدا استقلال – تراكتور و فولاد – پرسپوليس را تماشا كردند و سپس بازي اسپانيا – ايتاليا را تماشا كردند ، اختلاف سطح را مشاهده كردند. نبرد اهواز ، كه مي توانست قهرمان ليگ امسال را رقم بزند ، حتي براي هيچ يك از تيم ها موقعيت گل خوبي نداشت و انشاالله براي مدت پنج دقيقه شاهد يك جريان ثابت توپ بدون توقف ، خراب شدن ، نوشيدن نبوديم و جيغ زدن در مقابل ، در آن سوي دنيا ، حزب ميلياردر La Roja-Azzurri پر از زيبايي بود و كوه حساسيت حزب از جذابيت آن كم نكرد. گفتيم فاصله آنقدر زياد است كه آنچه مي نويسيم مشخص است.

فاصله سخت افزار؟ حرف خود را نزنيد

البته ، ما انتظار نداريم كه شرايط سخت افزاري فوتبال ايران در اروپا مشابه باشد ، اما واقعاً براي شهر باكو در آذربايجان به عنوان يكي از دوازده ميزبان اين مسابقات ، همه امكانات لازم خوب نيست ، اما بهترين استاديوم هاي ايران نمي توانند براي ميزباني از ساده ترين بازي هاي بين المللي معرفي شوند. آنها از مرحله قبل مقدماتي جام جهاني را به ما ندادند و بعيد است كه در دور جديد چيزي بدست آوريم. ما در ليگ قهرمانان آسيا نيز همين داستان را داريم. چند سالي است كه با VAR تماس مي گيريم ، اما خبري نيست. در ماه هاي اخير ، با استفاده اجباري از فناوري داوري به كمك ويدئو در مقدماتي جام جهاني ، اين نياز بيشتر شده است ، اما باز هم هيچ كس اهميتي نمي دهد. تصور كنيد در شب هايي كه باكو ميزبان بزرگان اروپا بود ، برق ورزشگاه آزادي قطع شد و جدا از بازي اخير سپاهان و پيكان ، علي خسروي به عنوان ناظر حزب براي مدت طولاني در آسانسور زنداني شد. آيا واقعاً جاي بحث دارد؟

فاصله فرهنگي؟ با ما تماس بگيريد

اغراق نيست اگر بگوييم گردش مالي كل فوتبال ليگ برتر ايران به اندازه دو ستاره مشهور حاضر در يورو 2020 نبوده است. از نظر جذابيت ، اعتبار و ثروت ، مسابقات يورو به هيچ وجه قابل مقايسه نيستند رقابت در ليگ ايران. با اين حال ، در همان سطح بالا ، رفتارهاي مهربانانه تري را شاهد هستيم. تيم هاي برنده و باخت برنده و باخت را دنبال مي كنند. كسي كه برنده شود در طرف مقابل خود غرور نمي فروشد و كسي كه مي بازد به دنبال اغراق و بهانه گيري نيست. فرانسه و كرواسي يك شبه قهرمان جهان و نايب قهرمان يورو شدند ، اما ما حتي يك كلمه بي ربط و اضافي از آنها نشنيديم. نه در مورد مسائل مربوط به مسافرت و اقامت ، يا در مورد داوري ، يا در مورد سبك بازي تيم مقابل. هرچه بود گذشت و رفت. بازيكنان برنده در مقابل هواداران خود خوشحال شدند و بازندگان از حمايت تماشاگران خود قدرداني كردند. در ايران ، با اين وجود ، “بازندگان بي چون و چراي” بسيار كمي داريم. هر كسي كه برنده شود بر اساس شايستگي ها و توانايي هاي خود است و هركسي كه ببازد به خرابكاري زمين و زمان نرسيده است. بهتر است با داوران سكوت كنيد. ما در كل مسابقات يورو بي احترامي به هيچ داوري را نديده ايم ، اما در اينجا برخي از بازيكنان و مربيان صحنه هاي ممنوع رسمي را براي برخي گروه هاي سني ايجاد مي كنند. اهميت نده؛ “اجازه دهيد ما به.”

انتهاي پيام