رؤياي داغي كه سرد شد

به گزارش مجله روز ، اين روزنامه ايران او نوشت: “رفتن به تعطيلات در تابستان و دريا بسيار سودمند است.” “البته ، اگر تنها نيستيد ، اين بدان معناست كه شما نه تنها با والدين خود هستيد ، بلكه آنها نيز مايلند يكي از دوستان شما را با خود به مسافرت ببرند.” اين چند سطر از مقدمه كتاب “تعطيلات تابستاني” آنقدر براي دختر بچه جذاب است كه از مادرش مي خواهد كه كتاب را برايش بخرد. جلد كتاب پسري را در كنار دريا نشان مي دهد كه در شن بازي مي كند. تصوير رنگي كتاب همه بينندگان را رويايي مي كند ، چه برسد به دختري كه از لحظه اي كه مادرش مقدمه كتاب را براي او مي خواند ، با لبخندي شيرين به مادرش نگاه مي كند و احتمالاً در سرش خواب مي بيند.

تابستان نفس مي كشد و اشتياق براي بازي در شن هاي داغ ساحل بايد با يك سال ديگر همراه شود. امسال اكثر بچه ها اوقات فراغت خود را روي ديوارهاي خانه خود مي گذراندند و اكنون كه بوي آنلاين را حس مي كنند ، هنوز تابستاني گرم دارند.

“پسر تمام تابستان تبلت داشت و بازي مي كرد. اخيراً ديگر حوصله بازي ندارد. از تلويزيون بلند مي شود و به سمت تبلت و از تبلت به تلويزيون مي رود. من نمي دانم چه كنم من ديگر نمي توانم به پارك بروم و بازي كنم. دلتا تاج و اين واقعيت كه بر كودكان نيز تأثير مي گذارد. “اينها سخنان مادر يك پسر هشت ساله است كه امسال دومين تابستان بود كه بدون گذراندن وقت آزاد به مدرسه رفت ؛ مانند بسياري ديگر از دانش آموزان به

مادر ادامه مي دهد: “قبل از تابستان ، من فكر مي كردم ممكن است برنامه هاي مختلفي براي نوزاد داشته باشم. حتي با برخي از مادران دانش آموزان كلاس توافق كرديم كه بچه ها را گروهي بيرون ببرند و سعي كنند با يكديگر در فضاها معاشرت كنند. جايي كه ممكن است دور هم جمع شويد و در نتيجه ارتباط اجتماعي داشته باشيد ، اما مادران ديگر ، مانند من ، مي ترسيدند كه فرزندانشان مبتلا نشوند ، بنابراين بيشتر بچه ها را در خانه نگه مي داشتند. »سال گذشته هم همين بود ، اما كمي بود بهتر است زيرا ما فكر مي كرديم تاج شامل بچه ها نمي شود ، بنابراين بچه ها را به پارك مي بريم و در آنجا بازي مي كنيم ، اما امسال ترس از تاج دلتا مانع از انجام همين كار شد. “

مادر 9 ساله نيلا ، دانش آموز كلاس سوم كه قصد دارد اين كلاس چهارم را شروع كند ، همچنين از اينكه نتوانسته تابستان خوبي را براي دخترش بگذراند ابراز تاسف مي كند و مي گويد: آنچه براي فرزندانم باقي ماند. فكر مي كردم تابستان امسال مي توانم دخترم را در يكي دو كلاس بازي و آموزشي ثبت نام كنم ، اما حتي استخر روباز ، كه هميشه باز بود و داراي محوطه كودكان بود ، تابستان امسال بسته شد. دخترم دانش آموز است و در تابستان از خواندن كتاب و يادگيري علم لذت مي برد ، اما تابستان امسال اصلا حوصله اش سر نمي رود چون خسته بود و مي خواست برنامه اي سرگرم كننده داشته باشد. او حتي به من گفت كه دوست دارد برود “او بايد بازي كند با وجود اينكه هرگز به توپ بازي علاقه نداشت و هميشه فكر مي كرد كه اين يك بازي پسرانه است ، اما او آنقدر خسته است كه مي خواهد فعاليت بدني انجام دهد.”

پدر مهراد ، دانش آموز 12 ساله ، نيز مي گويد پسرش به فوتبال علاقه دارد و دو سال است كه نمي تواند كاري براي او انجام دهد: او بود. تنها چيزي كه او از آن لذت مي برد ، گذراندن تابستان راحت و بي دغدغه در مورد مدرسه و بازي در زمين با بچه ها بود. البته مدرسه فوتبال كودكان امسال افتتاح شد ، اما من و چند والدين ديگر تصميم گرفتيم فرزندمان را به فوتبال نفرستيم ، بچه ها بيمار مي شوند زيرا شرايط بازي به گونه اي است كه نمي توانند با ماسك بازي كنند و عرق مي كنند و بايد دائماً آب بنوشيد ، كه خود باعث مي شود ماسك به طور دائمي برداشته شود. يكي دوبار وقتي با پسرم به تمرين رفتم ، ديدم بچه ها هيچ نظافتي را رعايت نمي كنند. به هر حال آنها بچه هستند و بازي با ماسك فوتبال دشوار است. از سوي ديگر ، آنها نمي توانند دست هاي خود را بشويند و آنها را دائماً ضد عفوني كنند ، بنابراين تصميم گرفتم امسال پسرم را در خانه نگه دارم. پسر بچه لباسهاي فوتبالش را پوشيد و به پاركينگ رفت و سعي كرد به تنهايي تمرين كند و بازي كند. هيچ فرزندي هم سن و سال ما در ساختمان ما وجود ندارد و اين بسيار دشوار است ، گاهي اوقات او حتي در خانه توپ بازي مي كند ، كه من و مادرش دعوا مي كنيم ، اما مي دانم كه كودك گناهكار نيست. از ديدن پسر بچه اي كه با لباس هاي ورزشي خود در پاركينگ بازي مي كند بسيار ناراحت هستم و فقط به او يادآوري مي كنم كه ابتدا بلند شود و ماسك بزند. همسايه ها حتي هشدار دادند كه بازي در پاركينگ مي تواند به اتومبيل هاي آنها آسيب برساند كه اين يك مزاحمت است. آنها درست مي گويند ، اما خانواده هايي مانند ما چاره اي ندارند. چگونه مي توانيد يك پسر در اين سن را در يك آپارتمان 70 متري حبس كنيد و به او بگوييد: آيا كاري نمي كني؟ پسر دوست دارد بازي كند. اكنون كه مدرسه فوتبال برگزار نمي شود ، او مي تواند حداقل در پاركينگ و حياط بازي كند ، اما همسايه ها عصباني مي شوند و هشدار مي دهند كه در عوض ، حتي وقتي در خانه توپ بازي مي كند ، همسايه ها اعتراض مي كنند و شما بايد به سوالات پاسخ دهيد. همسايه ها يا براي انجام آنها تلاش مي كنند. تابستان امسال بسيار بد بوده است و اميدوارم سال آينده با چنين شرايطي روبرو نشويم. مسئله اين است كه هرچه بيشتر به كودك مي گوييد بنشينيد ، براي خود كاردستي انجام دهيد يا تلويزيون تماشا كنيد! بچه ها بايد فعال باشند و بازي كنند ، و اين حداقل در تابستان امكان پذير بود. كودك نمي تواند به استخر يا زمين بازي برود. هر كجا كه مي رويم ، بايد ماسك بزنيد و نفس بكشيد. »

معصومه صلاحي ، كارشناس امور تربيتي نيز در اين زمينه شغل جالبي دارد: «روابط با همسالان تأثير بسزايي در رشد اجتماعي شخصيت كودك دارد ، اما ما دو سال است كه كودكان را در خانه نگه مي داريم. مي توانند در محيط هايي مانند فضاهاي پارك عمومي تعامل داشته باشند و بازي كنند ، اما اين امر غير عادي نيست و همه خانواده ها به فرزندان خود اجازه بازي در اين محيط ها را نمي دهند ، زيرا از بيماري فرزندان خود مي ترسند. محيط ها ، به مدرسه نمي روند و اوقات خوبي نداريد ، آنها مي توانند پرخاشگر باشند ، اما اكنون ما نگران اين هستيم كه كودكان منزوي شوند و حتي اگر به مدرسه بازگردند ، نمي توانند تعامل زيادي داشته باشند ، آنها مي توانند خيلي زود به شرايط جديد عادت كنند. خوشحال كننده است ، اما اين همه مدت در خانه بودن و دور بودن از همكلاسي ها براي بچه ها اصلا خوب نيست. “اوقات فراغت كودكان ، به ويژه در تابستان ، بايد به گونه اي سپري شود كه كودك احساس شادابي و اشتياق براي خوردن داشته باشد. براي سال تحصيلي جديد ، كه متأسفانه امسال اتفاق نيفتاده است. “

انتهاي پيام