به نام پرسپوليس، به كام ايران

به گزارش مجله روز ، اين روزنامه دنياي اقتصاد “طبيعي است كه گروهي از هواداران تيم هاي ديگر نمي خواهند پرسپوليس قهرمان ليگ قهرمانان آسيا شود. برخلاف مسابقات ملي كه همه پشت پرچم كشور جمع مي شوند و براي حمايت از تيم آبي و زميني شما ايستاده اند ، حتي در مسابقات باشگاهي. در مقياس بين المللي ، چنين تعهدي براي حمايت از تيم هاي هموطن وجود ندارد. خودتان نمونه ها را بهتر بشناسيد.

وقتي پاري سن ژرمن در قهرماني اروپا شكست مي خورد ، هواداران مارسي به خيابان ها مي آيند و شادي مي كنند. در ايتاليا ، هواداران ميلان و اينتر از شكست يك تيم رقيب در رقابت هاي اروپايي خوشحال مي شوند و در اسپانيا ، بارسا و رئال مادريد ترجيح مي دهند هر تيمي به جز سنتي رقيب خود در قاره بماند. ما همه اينها را براي يادآوري اين نكته گفتيم كه از نظر سنت حرفه اي فوتبال جهان ، اكنون كه پرسپوليس از ايران به مرحله يك چهارم نهايي ليگ قهرمانان آسيا رسيده است ، غير معمول نيست كه “برخي” استقلالي ها ، سپاهانيس و تراكتوري ، منتظر شكست تيم اين عمل در سراسر جهان برقرار شده است. حالا اگر هواداران اين تيم ها هوادار پرسپوليس بودند و دلشان مي خواست يك تيم ايراني قاره را فتح كند ، دم آنها هم داغ است. در غير اين صورت ، بقيه سليقه ها را نمي توان محكوم كرد. آن از آن. اما فراموش نكنيم كه قهرماني پرسپوليس در آسيا مي تواند به نفع تمام فوتبال ايران باشد. در واقع سود اين افتخار نه تنها براي پرسپوليس ، بلكه براي ديگران نيز مفيد است.

سهميه هاي ايران را حفظ كنيد

آشكارترين و ملموس ترين مزيت موفقيت بين المللي پرسپوليس براي ساير تيم ها حفظ شانس ايران در ليگ قهرمانان آسيا است. اگر امروز مي بينيد كه دو سهميه مستقيم و دو سهميه غير مستقيم براي ايران وجود دارد و هر سال چهار تيم ايراني مي توانند در ليگ قهرمانان آسيا حضور داشته باشند ، مهمترين دليل موفقيت سرخپوشان است. پرسپوليس در سال هاي اخير دو بار به فينال آسيا رسيده است ، يك بار در نيمه نهايي و چندين بار به يك چهارم نهايي و يك چهارم نهايي ليگ قهرمانان رسيده است. به غير از اين تيم ، ديگر باشگاه هاي ايراني آسيايي مدت هاست كه شكست خورده اند. آخرين تيمي كه به جز پرسپوليس به نيمه نهايي رسيد ، استقلال بود كه در سال 1992 مقابل سئول كره جنوبي شكست خورد. مطمئن باشيد اگر موفقيت هاي اخير پرسپوليس نبود ، سهم ايران بارها كوچك مي شد. بودن در آسيا مانند هيجان زده شدن و كسب درآمد است. بنابراين موفقيت هاي پرسپوليس مورد توجه تيم هاي ديگر است و در صورتي كه سرخ ها سرانجام قهرمان قاره شوند ، امتياز باشگاه فوتبال ايران افزايش مي يابد.

پايان 28 سال غم و اندوه

فوتبال ايران پشيمان بسياري است ؛ از قهرماني تيم ملي در آسيا تا صعود تيم المپيك به المپيك. يكي از آن حسرت هاي قديمي مربوط به ناكامي باشگاه هاي ايراني در قهرماني آسيا است. آخرين نماينده ايران براي فتح قاره ، گذرگاه تهران بود. اين موفقيت به 28 سال پيش ، در سال 93 ميلادي باز مي گردد. دوراني كه جام باشگاه هاي آسيا با اعتبار كمتر و تنها با 12 تيم برگزار مي شد. هرچه فوتبال حرفه اي تري در آسيا ساخته شد و فرمول ليگ قهرمانان پيچيده تر بود ، تيم هاي ايراني بيشتر نگران بودند. در نتيجه فوتبال ايران تقريباً سه دهه است كه نتوانسته عنوان قهرماني را كسب كند و البته اين براي ايران خوب نيست. پيروزي احتمالي پرسپوليس مي تواند به اين اشتياق پايان دهد و با تزريق اعتماد به نفس راه را براي ساير باشگاه ها هموار كند.

مقايسه اي براي تيم ملي

جدا از همه اينها ، خوشبختانه تيم ملي در يك دهه گذشته در مسير رشد و توسعه بوده است. براي اولين بار در تاريخ ، ما دو بار پياپي به فينال جام جهاني رسيديم و تيم فعلي گام هاي خوبي را براي حركت به جلو برداشته است. در مرحله قبل ، تيم ملي تنها يك شوت تا رسيدن به مرحله يك چهارم نهايي فاصله داشت و اگر مهدي طارمي در دقيقه 90 مقابل پرتغال گل مي زد ، ما براي اولين بار به 16 تيم پاياني جهان مي رسيديم. در حال حاضر نيز اميدواريم پيروزي كه در سال 2018 رخ نداد در سال 2022 به دست آيد و تيم ملي ايران در قطر به مرحله حذفي جام جهاني برسد. ما لژيونرهاي خوبي هم داريم و حيف است كه اين معما با موفقيت يك تيم باشگاهي تكميل نشود. “بهترين مسابقه براي موفقيت تيم ملي قهرماني يك تيم باشگاهي در آسياست و اميدواريم پرسپوليس به عنوان تنها نماينده ايران در ليگ قهرمانان آسيا امسال اين طلسم را بشكند.”

انتهاي پيام